organizmów na wodę. Zgodnie z § 13 rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z
2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) – dalej r.b.h.p.
pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom dostateczną ilość
wody nadającej się do picia oraz wodę do celów
higieniczno-sanitarnych, gospodarczych i przeciwpożarowych. Woda do
picia to głównie woda „na herbatę” oraz woda mineralna
dostarczana w butelkach.
przypadająca dziennie na każdego pracownika jednocześnie
zatrudnionego nie może być mniejsza niż: 120 l – na pracownika
zatrudnionego przy pracach w kontakcie z substancjami szkodliwymi,
trującymi lub zakaźnymi albo powodującymi silne zabrudzenie
pyłami, w tym 90 l w przypadku korzystania z natrysków; 90 l – na
jednego pracownika wykonującego prace brudzące, wykonywane w
wysokiej temperaturze lub wymagające zapewnienia należytej higieny
procesów technologicznych, w tym 60 l w przypadku korzystania z
natrysków; 30 l – przy innych pracach. Woda do mycia, doprowadzona
do umywalek, natrysków i brodzików przy stosowaniu centralnej
regulacji lub zbiorowego mieszania wody, powinna mieć temperaturę
od 35°C do 40°C, a w przypadku indywidualnego mieszania wody – od
50°C do 60°C.
higieniczno-sanitarnych, pracodawca powinien zapewnić wodę
niezbędną do utrzymania czystości pomieszczeń i terenu zakładu
pracy w ilości co najmniej 1,5 l na dobę na każdy metr kwadratowy
powierzchni podłogi, wymagającej zmywania, oraz co najmniej 2,5 l
na dobę na każdy metr kwadratowy powierzchni terenu poza budynkami,
wymagającej polewania (utwardzone ulice, place itp.) oraz podlewania
zieleni.
znajdować się nie dalej niż 75 m od stanowisk pracy, a zbiorniki,
przewody i miejsca czerpania wody powinny być zabezpieczone przed
zanieczyszczeniem lub zakażeniem. Czerpanie wody ze zbiorników
powinno odbywać się wyłącznie z zaworów czerpalnych. Miejsca
czerpania wody nienadającej się do picia powinny być oznakowane
odpowiednim znakiem „woda niezdatna do picia”.
1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94
z późn. zm.) oraz § 112 r.b.h.p. pracodawca ma obowiązek zapewnić
pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie
uciążliwych – oprócz wody – inne napoje. Ilość, rodzaj i
temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków
wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe
zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach
szczególnie uciążliwych określa rozporządzenie Rady Ministrów z
dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów
(Dz. U. Nr 60, poz. 279) – dalej r.p.p.n.
napoje pracownikom zatrudnionym w warunkach gorącego mikroklimatu,
charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia
termicznego (WBGT) powyżej 25oC, w warunkach mikroklimatu zimnego,
charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej
powietrza (WCI) powyżej 1000, przy pracach na otwartej przestrzeni
przy temperaturze otoczenia poniżej 10oC lub powyżej 25oC, przy
pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu
zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej
1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet oraz
na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami
atmosferycznymi przekracza 28oC.
zaspokajającej potrzeby pracowników, odpowiednio zimne lub gorące
w zależności od warunków wykonywania pracy, a w przypadku
mikroklimatu gorącego napoje powinny być wzbogacone w sole
mineralne i witaminy. Napoje powinny być wydawane pracownikom w
dniach wykonywania prac uzasadniających ich wydawanie i dostępne
dla pracowników w ciągu całej zmiany roboczej.
powinni otrzymywać napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania,
ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami
związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa
organizacja związkowa – pracodawca po uzyskaniu opinii
przedstawicieli pracowników.
odpowiednich warunków higieniczno-sanitarnych przygotowywania oraz
spożywania posiłków i napojów. Pracownikom nie przysługuje
ekwiwalent pieniężny za posiłki i napoje.