W 2014 r. wyższa podstawa wymiaru składek pracowników delegowanych za granicę

Podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenia społeczne pracownika stanowi przychód w rozumieniu
ustawy
z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176) z tytułu
zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Z §
2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki
Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad
ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i
rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) wynika, że
podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika nie
stanowi część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą
u polskich pracodawców w wysokości równowartości diety
przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami
kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach
rozporządzenia
Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 2013 r. w
sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w
państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu
podróży służbowej (Dz. U. poz. 167). Kwota, o którą zmniejsza
się na mocy tego przepisu podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenia społeczne pracownika stanowi iloraz kwoty diety z
tytułu podróży służbowej poza granicami kraju i liczby dni
pobytu.

Za “dzień pobytu”, o którym
jest mowa w §
2 ust. 1 pkt 16 rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r., uważa
się natomiast dzień, za który pracownikowi przysługuje
wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenia społeczne, a więc zarówno dzień roboczy, jak i
dzień wolny od pracy. Dniami pobytu w rozumieniu §
2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r., nie
są zaś dni urlopu wypoczynkowego, bez względu na to, czy
pracownik spędza go za granicą, czy też w kraju, a także dni, za
które pracownik pobiera wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek
chorobowy.

Miesięczny przychód pracownika
zatrudnionego za granicą u polskiego pracodawcy, stanowiący
podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, już
pomniejszony o część wynagrodzenia równą kwocie diet za każdy
dzień pobytu, nie może być niższy od kwoty przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego przyjętej do ustalenia kwoty rocznej
podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (w
2014 r. – 3746 zł). Kwota przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego
jest więc w przypadku pracownika zatrudnionego za granicą u
polskiego pracodawcy kwotą najniższej podstawy wymiaru składek na
ubezpieczenia społeczne. Przedmiotowa kwota ulega jednak
proporcjonalnemu zmniejszeniu, jeżeli pracownik wykonywał pracę
za granicą jedynie przez część miesiąca.