ustawę o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w
razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z ustawą, podstawę wymiaru
zasiłku chorobowego przedsiębiorcy będzie stanowiło
wynagrodzenie, które osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc
kalendarzowy.
stanowiąca podstawę wymiaru składek zmniejszona proporcjonalnie do
„przepracowanych” dni miesiąca.
Trybunału Konstytucyjnego. TK rozpatrywał w 2009 r. pytanie prawne
sąd rozpatrującego odwołanie przedsiębiorcy od decyzji
naliczającej mu zasiłek chorobowy oraz macierzyński.
Przedsiębiorca zgłosił się do ubezpieczenia w ZUS jako prowadzący
działalność pozarolniczą w drugiej połowie marca 2009 r. Od
kwietnia 2009 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, a następnie na
urlopie macierzyńskim. ZUS przyznał mu zasiłek chorobowy, a
następnie macierzyński, jednak ustalił je, biorąc pod uwagę
podstawę wymiaru ustaloną proporcjonalnie do dni ubezpieczenia, tj.
za okres, w którym mężczyzna podlegał ubezpieczeniu chorobowemu z
tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w marcu 2009 r.
konstytucją, w tym zakresie, w jakim uniemożliwiają – w
odniesieniu do przedsiębiorców – uzupełnianie podstawy wymiaru
zasiłku do pełnego miesiąca kalendarzowego. Ustawa nowelizująca
wprowadza zasadę, iż w przypadku, gdy niezdolność do pracy
powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego podlegania
ubezpieczeniu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej,
podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ma stanowić wynagrodzenie,
które ubezpieczony niebędący pracownikiem osiągnąłby, gdyby
pracował pełny miesiąc kalendarzowy.
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 21 czerwca 2013 r.