Jeśli
pracownicy administracyjno-biurowi jednego z wydziałów zgłosili do
komórki bhp problem podejrzenia występowania u jednego z
pracowników choroby zakaźnej (grzybicy) to kierownik chorego
pracownika (pracodawca albo pracownik służby bhp), powinien zgłosić
problem lekarzowi medycyny pracy sprawującemu opiekę zdrowotna nad
pracownikami zakładu. Z pracownikiem chorym należy przeprowadzić z
rozmowę wyjaśniającą ze zwróceniem uwagi na to, że powinien
zdawać sobie sprawę, iż przychodząc w takim stanie do pracy,
naraża na zarażenie współpracowników.
Podobnie należy zwrócić uwagę jego
współpracownikom na konieczność zachowania odpowiednich
środków higieny, w szczególności unikania
kontaktu bezpośredniego z chorym i nieużywania wspólnych
ręczników, ściereczek, czy tym podobnych przyborów (mogących
mieć kontakt z chorą skórą), przez które grzybica może być
przenoszona.
współpracownikom na konieczność zachowania odpowiednich
środków higieny, w szczególności unikania
kontaktu bezpośredniego z chorym i nieużywania wspólnych
ręczników, ściereczek, czy tym podobnych przyborów (mogących
mieć kontakt z chorą skórą), przez które grzybica może być
przenoszona.
Zgodnie z
zapisami rozporządzenia ministra zdrowia z 10 lipca 2006 r. w
sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość
przeniesienia zakażenia na inne osoby (Dz.U. nr 133, poz. 939) –
rozporządzenie ma status nieobowiązującego, ale z powodu braku
nowego należy nim się posługiwać – pracodawca podejrzewający
chorobę zakaźną u pracownika, ma obowiązek skierowanie go na
badania na koszt firmy.
zapisami rozporządzenia ministra zdrowia z 10 lipca 2006 r. w
sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość
przeniesienia zakażenia na inne osoby (Dz.U. nr 133, poz. 939) –
rozporządzenie ma status nieobowiązującego, ale z powodu braku
nowego należy nim się posługiwać – pracodawca podejrzewający
chorobę zakaźną u pracownika, ma obowiązek skierowanie go na
badania na koszt firmy.
Pamiętać należy również, że
grzybica nie jest chorobą
zawodową dla pracowników biurowych (art.
2351 Kodeksu pracy), a także o tym, że pracodawca
nie ma podstawy prawnej na skierowanie pracownika na dodatkowe
badania lekarskie, oprócz badań wynikających z art. 229 Kodeksu
pracy i ww. rozporządzenia.
grzybica nie jest chorobą
zawodową dla pracowników biurowych (art.
2351 Kodeksu pracy), a także o tym, że pracodawca
nie ma podstawy prawnej na skierowanie pracownika na dodatkowe
badania lekarskie, oprócz badań wynikających z art. 229 Kodeksu
pracy i ww. rozporządzenia.
Jednakże , gdy sprawy nie wyjaśni sam
chory, a także dla prawidłowej atmosferze w biurze, pracodawca może
skorzystać z zapisu art. 207 Kodeksu pracy, zgodnie z którym ponosi
on odpowiedzialność
za stan bhp w zakładzie pracy oraz jest obowiązany
chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu
osiągnięć nauki oraz techniki, i na tej podstawie skierować
pracownika na dodatkowe badania lekarskie. Skorzystanie z takiej
możliwości daje orzeczenie Sądu Najwyższego (Wyrok Sądu
Najwyższego z 18 grudnia 2002 r.; I PK 44/02), zgodnie z którym:
“orzeczenie stwierdzające stan zdrowia pracownika zachowuje
aktualność w okresie w nim wymienionym, jednak staje się
nieaktualne w przypadku wystąpienia w tym okresie zdarzeń, które
mogą wskazywać na zmianę stanu zdrowia pracownika”.
chory, a także dla prawidłowej atmosferze w biurze, pracodawca może
skorzystać z zapisu art. 207 Kodeksu pracy, zgodnie z którym ponosi
on odpowiedzialność
za stan bhp w zakładzie pracy oraz jest obowiązany
chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu
osiągnięć nauki oraz techniki, i na tej podstawie skierować
pracownika na dodatkowe badania lekarskie. Skorzystanie z takiej
możliwości daje orzeczenie Sądu Najwyższego (Wyrok Sądu
Najwyższego z 18 grudnia 2002 r.; I PK 44/02), zgodnie z którym:
“orzeczenie stwierdzające stan zdrowia pracownika zachowuje
aktualność w okresie w nim wymienionym, jednak staje się
nieaktualne w przypadku wystąpienia w tym okresie zdarzeń, które
mogą wskazywać na zmianę stanu zdrowia pracownika”.
Na
podstawie wyników badań (w tym specjalistycznych) lekarz medycyny
pracy podejmie odpowiednie działania i powinien przekazać
pracownikowi oraz pracodawcy wymagane wskazania higieniczne.
podstawie wyników badań (w tym specjalistycznych) lekarz medycyny
pracy podejmie odpowiednie działania i powinien przekazać
pracownikowi oraz pracodawcy wymagane wskazania higieniczne.
Podstawa prawna:
-
art. 207, art. 229, art. 2351
ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z
1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.), -
art. 5 – 10, art. 27 ustawy z 5
grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 947), -
rozporządzenie ministra zdrowia z
10 lipca 2013 r. w sprawie zgłoszeń podejrzenia lub rozpoznania
zakażenia, choroby zakaźnej lub zgonu z powodu zakażenia lub
choroby zakaźnej (Dz.U. z 2013 r. poz. 848), -
rozporządzenie
ministra zdrowia i opieki społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie
przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu
profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń
lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy
(Dz.U. nr 69, poz. 332 ze zm.).
