plenarne Rady Dialogu Społecznego poświęcone, m.in. debacie na
temat projektu ustawy budżetowej na rok 2020.
Związek Rzemiosła Polskiego. Zasadniczą tezę zaprezentowaną w
stanowisku ZRP do projektu przyszłorocznego budżetu można
zreasumować następująco: Rząd realizuje politykę budowania
dobrobytu konsumpcyjnego kosztem redukowania potencjału finansowego
przedsiębiorstw, co prowadzi do dramatycznego ograniczania bazy
finansowej inwestycji prywatnych. Tym samym przejadane są zasoby
finansowe gospodarki krajowej, co prowadzi do dalszego ograniczenia
społecznego dobrobytu w perspektywie długookresowej.
Jak wynika z analizy sytuacji finansowej
przedsiębiorstw przeprowadzonej przez ZRP w oparciu o dane GUS i
NBP, w ciągu ostatnich 4 lat odnotowano 20-procentowy spadek środków
finansowych przedsiębiorstw, w tej części, która mogłaby zostać
przeznaczona na inwestycje. Przyrost środków finansowych
przedsiębiorstw następuje w tempie 2-krotnie niższym, niż wzrost
PKB. To co najważniejsze, po raz pierwszy od 20-tu lat, w
okresie ostatnich trzech lat – zasoby finansowe gospodarstw domowych
wzrosły o 30%, a przedsiębiorstw tylko o 11-12%. W efekcie
finansowym wzrostu gospodarczego ostatnich trzech lat – w
85-procentach beneficjentami tego wzrostu są gospodarstwa domowe, a
tylko w 15-procentach przyrost ten był udziałem przedsiębiorstw.
radykalną zmianę strategii kształtowania poziomu minimalnego
wynagrodzenia w gospodarce w latach 2020-2023 i jego wzrost w tym
okresie o blisko 80% jesteśmy zdania, że propozycje te powinny
zostać poddane poważnej debacie w ramach Rady Dialogu Społecznego.
Postulujemy przy tym wydłużenie w czasie procesu wzrostu
minimalnego wynagrodzenia. Skokowy wzrost bez uwzględnienia realiów
przedsiębiorstw, szczególnie mikro i małych, jest niebezpiecznym
przedsięwzięciem.
Rzemiosła Polskiego zaapelował do strony rządowej o przyjrzenie
się sytuacji finansowej przedsiębiorstw, bowiem jeśli taka
tendencja zostanie utrzymana może dojść do drenażu finansów
przedsiębiorstw, drastycznego ograniczenia inwestycji szczególnie
przez MŚP oraz wzrostu szarej strefy.
strategia społeczno-gospodarcza aspirująca do kategorii rozwoju
zrównoważonego i odpowiedzialnego powinna zawierać rozwiązania
racjonalnie definiujące punkty równowagi w trzech głównych
obszarach:
przedsiębiorców (rozumianym jako motywacja do efektywnej i
racjonalnej aktywności gospodarczej) a interesami fiskalnymi
budżetu,
nie tylko racjonalności i kryterium modernizacji aparatu
wytwórczego, ale także długofalowego bezpieczeństwa
makroekonomicznego struktura ta powinna być zróżnicowana
(zdywersyfikowana),
interesów (aspiracji) pracowników i ekonomicznych interesów
(możliwości) przedsiębiorców.