Zgodnie z art.
23711
§ 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst
jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) pracodawca zatrudniający do
100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp, pełniącej
funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bhp, pracownikowi
zatrudnionemu przy innej pracy. Zgodnie z §
2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997
r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109,
poz. 704 z późn. zm.) – dalej r.b.h.p. organizacja i rozkład
czasu pracy pracownika służby bhp oraz pracownika zatrudnionego
przy innej pracy i wykonującego dodatkowo zadania tej służby,
powinny zapewniać pełną realizację zadań, przypisanych tej
służbie.
23711
§ 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst
jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) pracodawca zatrudniający do
100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp, pełniącej
funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bhp, pracownikowi
zatrudnionemu przy innej pracy. Zgodnie z §
2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997
r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109,
poz. 704 z późn. zm.) – dalej r.b.h.p. organizacja i rozkład
czasu pracy pracownika służby bhp oraz pracownika zatrudnionego
przy innej pracy i wykonującego dodatkowo zadania tej służby,
powinny zapewniać pełną realizację zadań, przypisanych tej
służbie.
Wyznaczanie dni czy
godzin do zajmowania się zadaniami związanymi z bhp jest
nielogiczne, ponieważ zależy to nie tylko od zakresu czynności
służby, lecz także od nieprzewidywalności wydarzeń. Trudno np.
wyobrazić sobie sytuację, gdy inspektor bhp po otrzymaniu
zawiadomienia, że w zakładzie doszło do wypadku, odpowie: “ja
behapowcem jestem dopiero w piątek”. Takich przykładów można
podać wiele.
godzin do zajmowania się zadaniami związanymi z bhp jest
nielogiczne, ponieważ zależy to nie tylko od zakresu czynności
służby, lecz także od nieprzewidywalności wydarzeń. Trudno np.
wyobrazić sobie sytuację, gdy inspektor bhp po otrzymaniu
zawiadomienia, że w zakładzie doszło do wypadku, odpowie: “ja
behapowcem jestem dopiero w piątek”. Takich przykładów można
podać wiele.
Skłonność do
wyznaczania określonego czasu na wykonywanie obowiązków behapowca
zapewne wynika z obawy, że pod pozorem wykonywania zadań bhp,
podwładny nie będzie zadowalająco wykonywał obowiązków
przypisanych do „regularnego” stanowiska pracy. Jest to
problem ze sfery zaufania do podwładnych, nie zaś formalnego
podziału czasu pracy. Pracodawca raczej nie powinien powierzać
dodatkowych i ważnych obowiązków pracownikowi w pełni
obciążonemu podstawową pracą. Jeśli tak robi, oznacza to, że
jest przekonany, iż pracownik będzie sumienne wypełniał zarówno
obowiązki behapowca, jak i obowiązki pracownika.
wyznaczania określonego czasu na wykonywanie obowiązków behapowca
zapewne wynika z obawy, że pod pozorem wykonywania zadań bhp,
podwładny nie będzie zadowalająco wykonywał obowiązków
przypisanych do „regularnego” stanowiska pracy. Jest to
problem ze sfery zaufania do podwładnych, nie zaś formalnego
podziału czasu pracy. Pracodawca raczej nie powinien powierzać
dodatkowych i ważnych obowiązków pracownikowi w pełni
obciążonemu podstawową pracą. Jeśli tak robi, oznacza to, że
jest przekonany, iż pracownik będzie sumienne wypełniał zarówno
obowiązki behapowca, jak i obowiązki pracownika.
Służba bhp pełni
funkcje doradcze i kontrolne, co oznacza, że nie ma obowiązku
prowadzenia szkoleń bhp. Jednak, zgodnie z §
2 ust. 1 r.b.h.p. do obowiązków służby bhp należy
współpraca z właściwymi komórkami organizacyjnymi lub osobami,
w szczególności w zakresie organizowania i zapewnienia
odpowiedniego poziomu szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i
higieny pracy oraz zapewnienia właściwej adaptacji zawodowej nowo
zatrudnionych pracowników. Przepis ten oznacza, ze pracownik służby
bhp nie ma obowiązku prowadzenia szkoleń, ale powinien zająć się
jego organizacją i zapewnieniem odpowiedniego poziomu szkolenia
okresowego, czego podstawą jest dobór odpowiednich wykładowców i
instruktorów. Zgodnie z rozporządzeniem
Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie
szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr
180, poz. 1860 z późn. zm.) – dalej r.s.b.h.p. szkolenie wstępne
jest przeprowadzane w formie instruktażu według programów
opracowanych dla poszczególnych grup stanowisk i obejmuje:
szkolenie wstępne ogólne (zw. instruktażem ogólnym) oraz
szkolenie wstępne na stanowisku pracy (zw. instruktażem
stanowiskowym). Także szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych
na stanowiskach robotniczych powinno być realizowane przez
instruktaż na stanowisku pracy, a także wykład, pogadankę, film,
omówienie okoliczności i przyczyn charakterystycznych (dla prac
wykonywanych przez uczestników szkolenia) wypadków oraz wniosków
profilaktycznych.
funkcje doradcze i kontrolne, co oznacza, że nie ma obowiązku
prowadzenia szkoleń bhp. Jednak, zgodnie z §
2 ust. 1 r.b.h.p. do obowiązków służby bhp należy
współpraca z właściwymi komórkami organizacyjnymi lub osobami,
w szczególności w zakresie organizowania i zapewnienia
odpowiedniego poziomu szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i
higieny pracy oraz zapewnienia właściwej adaptacji zawodowej nowo
zatrudnionych pracowników. Przepis ten oznacza, ze pracownik służby
bhp nie ma obowiązku prowadzenia szkoleń, ale powinien zająć się
jego organizacją i zapewnieniem odpowiedniego poziomu szkolenia
okresowego, czego podstawą jest dobór odpowiednich wykładowców i
instruktorów. Zgodnie z rozporządzeniem
Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie
szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr
180, poz. 1860 z późn. zm.) – dalej r.s.b.h.p. szkolenie wstępne
jest przeprowadzane w formie instruktażu według programów
opracowanych dla poszczególnych grup stanowisk i obejmuje:
szkolenie wstępne ogólne (zw. instruktażem ogólnym) oraz
szkolenie wstępne na stanowisku pracy (zw. instruktażem
stanowiskowym). Także szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych
na stanowiskach robotniczych powinno być realizowane przez
instruktaż na stanowisku pracy, a także wykład, pogadankę, film,
omówienie okoliczności i przyczyn charakterystycznych (dla prac
wykonywanych przez uczestników szkolenia) wypadków oraz wniosków
profilaktycznych.
Według §
11 r.s.b.h.p. nie ma obowiązku przeprowadzania egzaminu
pisemnego po odbyciu instruktażu ogólnego oraz instruktażu
stanowiskowego. Instruktaż stanowiskowy kończy się sprawdzianem
wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania pracy zgodnie z
przepisami oraz zasadami bhp i taki sprawdzian stanowi podstawę
dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym
stanowisku. Chodzi tu o sprawdzenie praktycznych umiejętności
wykonywania pracy zgodnie z wymaganiami bhp i technologią, nie zaś
tylko o formalną znajomość przepisów bezpieczeństwa pracy.
11 r.s.b.h.p. nie ma obowiązku przeprowadzania egzaminu
pisemnego po odbyciu instruktażu ogólnego oraz instruktażu
stanowiskowego. Instruktaż stanowiskowy kończy się sprawdzianem
wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania pracy zgodnie z
przepisami oraz zasadami bhp i taki sprawdzian stanowi podstawę
dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym
stanowisku. Chodzi tu o sprawdzenie praktycznych umiejętności
wykonywania pracy zgodnie z wymaganiami bhp i technologią, nie zaś
tylko o formalną znajomość przepisów bezpieczeństwa pracy.
Data publikacji: 17
stycznia 2014 r.
stycznia 2014 r.
